पाऊस-३

मनाच्या शिवारी गर्द दाटलेले घन...
आज भरले गगन... आठवांनी ।

कोंदलेली मनातून अनामिक हुरहुर..
एक अस्वस्थ काहूर... या दिशांनी ।

याच पावसाने केले असे जीवघेणे घात..
तुझी सजली वरात... या फुलांनी ।

सनईने गायला ग असा निखा-यांचा राग...
लागे सपनांना आग... त्या स्वरांनी ।

आत सलणारा जरी घाव होता खोल खोल...
दिला निरोप अबोल... नयनांनी ।

तुझ्या अंगणात सुख मेघांपरि बरसावे
असे तुझे घर व्हावे... आबादानी ।

आता एकला पाऊस आता एकले भिजणे..
आणि एकले थिजणे...आठवांनी ।

रानभर वेचतो मी आता तुझ्या खुणा ।
आता येणे नाही पुन्हा... या ठिकाणी ।

पाऊस-२

मेघमल्हाराची धून गाती दाटलेले घन..
चिंब भिजले गगन ... त्या सुरांनी ।

मनाचे उधाण भिडे आभाळाला थेट..
झाली तिची माझी भेट... आडरानी ।

ओल्या मिठीत मिटली तिने पापण्यांची फुले..
अन ओठांनी टिपले... थेंब पाणी ।

सोनपिवळ्या उन्हाने तिचे माखलेले अंग..
उमटले सप्तरंग ... आसमानी ।

काळ्या भुईने चोरला तिच्या केसांचा सुवास...
थेंब मोतियांची रास... पानोपानी ।

तिच्या पैजणांचे ताल धरू लागले मयुर...
झाले अधीर आतुर... गात गाणी ।

तिने मलाच पुसले वेड्या पावसाचे गूज...
केली जादुगरी आज... सांग कोणी ।

तिला हळूच म्हणालो,'तुझ्या ओठांशी मल्हार...
अशी खुळी जादुगार... तूच राणी ।